0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
522
Okunma
patiska dolu çorak araziler gibiydim.
hayatımda yürüyenler düşüyordu hep.
ıslak çamurlara,kuru kayalara,ve yaşlı ağaçlara.
salkım salkım parçalandı herşey.
geriye ansızın bir hüzün kaldı.
batan gemilerin maviliklere kayboluşu gibi,
batmıştı dalgalı gönlüm.
ve ben yine sahillerde,yine birini yok edişimi seyrederken,
yüreğim kan ağlar ve yüzüm sahte gülerken,
ve ben bilmezken sahte gülüşümü,
kınardım kendimi başkaları gibi.
yine bir kişiyi batırırken tökezleyen gemilerin yürüdüğü mavi denizlere.
5.0
100% (1)
