Ben en çok dostlarıma yenildim yaşadığım kadar
Ama hiç birine söz etmedim,etmeyi de beceremedim
Çünkü ben en çok kendimi vurdum
Karanlıkta ay ışığı çıktığı zaman

Ve o andan sonra ben
Hayatın içinde kalabalık biri oldum
Ama bir o kadarda yalnız
Yağmur yağdığı zaman yanımda birisi olsun istemedim
Çünkü ben artık yalnız yürümeyi sevdim
Islana ıslana gözyaşlarımla

Aslında ben
Biraz sonu düşünerek yaşamaya başladım
Ama hiç bir zaman sonuca bağlamadan
Hep ışıklar altında dolaşmaya başladım
Ama hiç bir zaman karanlıktan da kurtulamadan
Karmaşık biri oldum yani
Kimine göre aklını yitirmiş bir deli
Kimine göre olmayan düşünceleri var eden bir şizofren
Kimine göre de mecnun oldum

Ama aslında ben
Yokların arasında TEK var olanı yaşıyan
Yalnızlık adıyla dolaşan
Sokakların padişahı olarak adı konan
VE BİR TEK ALLAH’A KUL OLAN
Gariban Mehmet’im
...
Mehmet Aküzüm