Bahane bulursun çayın demine,
Meramı,ahvali,halı bilmezsin.
Ayak bastırırsın soğuk zemine,
Hasır bilmez,kilim,halı bilmezsin.

Süs için mi durur sadece orda?
Bu soba nasıl yanacak bilmezsin.
Odun kırmadın mı,hani ya nerde?
Ya satır,balta,ya nacak bilmezsin.

Efkar dağıtalım bu akşam senle,
Söyle desem,tek bir şarkı bilmezsin.
Anlatsam dünyayı tarifle,yönle,
Şimali,cenupu şarkı bilmezsin.

Yetmiş iki buçuk,var dersin millet,
Dersin lakin daha,Türk’ü bilmezsin.
Barak,bozlak desem,çekersin zillet,
Uzun havayı geç,türkü bilmezsin.

Bilmem o şarabı,aldın nereden,
Meyhaneyi yada barı bilmezsin.
Desem oyun belle,dört bir yöreden,
Horonu,halayı,barı bilmezsin.

Doludur ambarın, nevale yine,
Buğday,mısırı yer,darı bilmezsin,
Gariban Allah’a havale yine,
Rahat yaşadın hep,darı bilmezsin.

Kuşluk vakte kadar yorganı teptin,
Geç kalkarsın da hep,eri bilmezsin.
Yazık yirmi dört ay askerlik yaptın,
Onbaşı,çavuşu, eri bilmezsin.

Ata bile binsen sen ata bile,
Eyer bilirsin de,terki bilmezsin.
İstenmediğini,yuh,bile bile,
Bulunduğun yerden terki bilmezsin.

İlkbaharı,yazı,kışı görürsün,
Yağmuru,boranı,karı bilmezsin.
Ahbabını okey taşı görürsün,
Cebinden gidecek kârı bilmezsin.

Sana ne değil mi,konu komşun dan ?
kendini bilirsin,eli bilmezsin.
Pay biçiyorsun hep kendi başından,
Dostlukla uzanan eli bilmezsin.

Erdal Sarıgöz
26-Mart-2015
İSTANBUL