0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
666
Okunma
halbuki ne bahanelerim vardı
yaşamak için
bir fincan kahvenin
dostluğuna inat
bir bahane bulup dünyaya
barışı getirecektim ,
bahanesi yoktu
buna çok güldüm
zeytin dallarıyla sarsam
dünyayı bahane olur
diye düşünürken
çektiğim sigaranın dumanı
kendime getirdi beni
gökyüzüne salsam
milyonlarca güvercini
ya vururlarsa
içinden birini
ölüm değildi
barışın bahanesi
bir ömür geçti
zeytin dalları meyvesiz
güvercinlerin kanadı kırık
umutlar hep çaresiz
bahanesi bile yok
bir kahve kadar
bu bahaneyle
bulunca şişenin dibini
olurum bir barış güvercini
salarım kendimi gökyüzüne
ayılana kadar uçarım
buda bana bahane olur
