bazen ağlamak istiyorum
tusunami dehşetinde

istiab haddini aştı içime döktüğüm göz yaşları
bendin arkasındaki su misali derya deniz
ısrarla tutuyorum akmasın dışarı
biliyorum,özülecekler olduğu gibi sevinecekleri

oysa oylemi bir tabi afette
açılır kapaklar yol verilir savaklara
zarar vermesindir gövdeye o deli derya değilmi?

bak nasıl zorluyor tufana dönen içimdeki umman
yeter verme kendine zarar der gibi
bunca yıl bend olan herdem olduğum et ve kemik
belki dayandı ceyrek asır
o bile düşündü, düşünmedi sevdiklerim zahir


işte açıyorum tüm kapakları
fışkırsın savaklardan aksın dışarı,
tutmuyor zaten harab olmuş beden
yılların birikimi vefasızlık,kıymet bilmezlik biriken

istemiyorum düşünmek vereceği zarar ve ziyanı
her damlada hazırladım de sen intikam
o her zerresi şifreli biliyor gideceği adresi
sevdiklerime değil bunca ummana dönen gözyaşları
sebeb olanlar düşünsün isimler zerrelerde saklı

çeyrek asırı devirmiş bu yaşlı çınar
kuruyan göz pınarlarında
arıyor mutluluğu
bir sefil şimdi


Mustafa YILMAZ (sertesenyel)
2015/Ankara