BİR SARI SEVDA Kİ İÇİMDE YANAN

Gün aydınlığının sesi, toprağın nefesi
Altıntop gibi açmış akasyalar
Sarı azganlar, sarı lâleler güzelliğin ötesi
Hardal sarısı yayılışı menevişli biçimde
Hani sarıya keser ya Mesarya Ovası
Bir sarı sevda ki içimde yanan;
Kendimi yaşadığım yurdumun havası
Yüreğimin yangınıyla eşleşen
Baharın tınısı, Ada’mda Turaç sesi…

Bir heyecandır bahar, renklerin kokusunda
İpeksi güllerle tozpembe düşler arasında
Sürgünlüğü unutmak, halkça yaşamak
Karanlık emziren yarasa çığlıklarına karşın;
Kadın erkek omuz omuza çiçeklenmek
Başa taç etmek insanca düşünceleri
Acılara son vermek, bekleyişlere de
Düşleri sırtlayarak ‘bal eylemek acıyı’
Tüm çocuklar adına, kutsamak Ra’yı

Bir sarı sevdadır yurdum maviyle sevişen
Deniz, gök, ırmak bilir bu tutkumu
Bir umut benimkisi, sonsuzluğa erişen
Kuşkanatları yüceltir barış türkümü
Mavi kelebeklerin yeniden doğuşu
Acıların ötesinde yaşanır mutluluklar
Başaklar savrulur yeniden harmanda
Hasat, bolluk bereket, yoksulluk biter
Bir sarı sevda ki içimde yanan;
İnsandan insana, insanlığa tüter…

Gülşen Şenderin