Bir duasın dilimde aminlerle son bulan
Ayrılık bir imtihan olmasa keşke gülüm
Vâv gibi Hak’ka dönüp benim el pençe olan
Aşkındansa şu çilem dolmasa keşke gülüm

Ne yaptım ki sana yar yollarını gözlerim
Bu nasıl yangın böyle seni ben mi közlerim
Bilsen tüm hallerini ta yürekten özlerim
Nazarın başkasına dalmasa keşke gülüm

Bir mey sunsan elinle damağımda tatlansa
Sunduğun zehir olsa deli gönlüm katlansa
Sevaplar yazılırken kötülükler atlansa
Mizanda hiç günahın kalmasa keşke gülüm

Şiir olup kalırsın gecelerce yazdığım
Gözlerin mezarımdır yorulmadan kazdığım
Ettiği kabahati hallerinden sezdiğim
Her sözün şu aklımı çalmasa keşke gülüm

Güzel yazı yazamam karalarım ezelden
Dönmüyor işte dilim anlatamam tezelden
Seslenmek istiyorum bildiğim bir gazelden
Yüreğimde cümleler solmasa keşke gülüm
beyazmelek