Derdinle baş başa bıraktın beni;
Bu yara sarılmaz sen olmayınca.
Fizana gitsen de bulurum seni;
Burada durulmaz sen olmayınca

Gönlüm viranedir, yüreğim yanık
Aşkına mahkûmum, sevmekten sanık
Şimdi, aklım, fikrim darmadağınık
Bir daha derilmez sen olmayınca

Kem gözlüler, bize nazar ettiler
Deldiler sinemi gözer ettiler
Canımdan, tenimden bizar ettiler
Hatırım sorulmaz sen olmayınca

Sensiz geçmiyor ki, seneler aylar
Gözyaşımdan coştu ırmaklar, çaylar
Benim olsa no”lur yatlar, saraylar?
Bu yuva kurulmaz sen olmayınca

Aslanın yurduna çakal getirme
Pençeleri yüreğime batırma
Aramıza karaçalı bitirme
Murada erilmez sen olmayınca

Baykuşlar tünerse gülün dalına?
Acımazlar yeşiline, alına
İnat etme, gel salına salına
Menzile varılmaz sen olmayınca

Her yandan daralır sıkar dört duvar
Her günün sonunda yine gece var
Ayrılık sürerse mahşeri kadar
Davamız görülmez sen olmayınca.

Mehmet Postallı / 2015