Bilmem, hangi yasak aşkları kovalıyordum
Bilmem, kaçıncı beklediğim gelmeyen yolcuydu bu
Hangi rüzgarı uğulduyordum, koca bir tufan için?
Kaç günahsız damlaya ihanet etmişti bu gözler?
Kaç cana mezar olmuştu bu yürek?

Öyle çıkmaz sorularla dolu ki beynim
Hayatı algılayamıyorum,
İnsanları ve seni hatırlamıyorum
Kendini tanımaktan aciz, tüm kendilerim
Öyle bir boşluktayım ki seni arıyorum her yerde
Ama yoksun,sesin yok …
Kokunu unutmamışsın giderken
Sana ait ne varsa götürmüşsün, yangından kaçırırcasına
Bir tek ıstırapları bırakmışsın ardına

Benliğimi unutur oldum sensiz günlerin girdabında
Karanlıklar diyarında selamsız kaldım, sen yokken
Yok, oldu her bir anı, sensizlik serabıyla savruldum
Yağmur oldum, bulutlar ihanet etti,
Yağamadım!
Umman oldum, ırmaklar zamansızca terk etti beni,
Coşamadım!
Ateş oldum öz dumanımla boğuldum,
Yanamadım!
Sen oldum, sensizlikle yoğruldum
Ama Sensiz olamadım
Yapamadım!

Nedense seni bir türlü bulamıyordum beynimin dalgalarında
Niye yoktun ki ?
Neden hicran limanına varmıştı tüm kaptanlarım?
Nedendi sana bu kadar yanışım?
Seni bu kadar arzulayışım nedendi?
Her şey o kadar sahte ki senden uzakta
Sensizken zamanların en kuytusunda kayboldum
Yalan oldum, heder oldum, kahroldum…

Yeter artık!
Bitsin bu yalnızlık, bitsin bu hasret kusan şiirler
Bir gün, ansızın çıkıp gel gittiğin yerlerden
Ne olur Her şeyime dair tek şeyim
Ne olur, ey! sevdiğim …
Ne olur, ne olur…