bir el uzatışı kadar mesafedeyken
neden ki fizan kadar uzaktasın
dudağının özlemle fışkıran harareti
kalbimi yakıp da kül ederken
neden ki aramıza sen hep aysbergi sokarsın

düdük gibi kaldım kıskanç duygularda
nice beyinsizler’le beni yarışlara soktun da
keşkek gibi her kızart-ışın da bozardım
unuttun duygu selini
dolgun nar bile meraktan çatlar sevgilim


duygularını bir uzatıp bir geri çektin
seyir temaşa ile aşk olsa mırnav et tüccarıydı
içimin deryasına giremedin ne yazık ki
ya elin mahkum
ya da o şipşak yüreğin dayanmadı
lafların var ya her biri bir ok gibi
hedefi bulsa şan ve şöhretin olurdu be gülüm

donuk yüzlünün bilirsin ki içi hiç ısınmaz
önce yüreği bir ıslah et
sevgi nedir vefa ne emek nedir güven ne ki
dost postunda bağdaş belki kurarsın

eh ne yapalım bu kadarmış nasibimin payı
ne sen keşfettin aşkı sevdayı
ne ben tadabildim yar
kaça kaça elbette ki yoldan çıkarsın
sen ne meret’sin ki herkese avuç açarsın
sana el atıyla da vuslata gidilmez demiştim

sen istedin böyle olmasını sevgilim
bende bir suç yok
aşkı bir oyuncak gibi saçar’san
sana ergin olana eçhel yakışmaz da demiştim…





(20.03.2015) AZAP…