1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1014
Okunma
Sinemde pervasız hüzünler döner
Hüzünde ihtiyaç yeri gelince
Her gün batımında ümidim söner
Ölmek ve yaşamak bir kıldan ince.
Toplanmış gidiyor kınalı toylar
Kimi on beşinde küçücük boylar
Derin bir sukutu yaşıyor köyler
Gencecik fidanlar harbe gidince.
Susar mı yüreği garip ananın
Çanakkale adı büyük davanın
Kanları donuyor bunu duyanın
Kurşunlar çarpışıp yere inince.
Cesetler yığılmış siper edilmiş
Ölüme gülerek zevkle gidilmiş
Şehadet yiğide yüce ödülmüş
Kurşunlar gül açmış bağrı delince.
Anadolu mührünü burada kazmış
Aldırmamış kışmış baharmış yazmış
En büyük destanı kanıyla kazmış
Düşmanlar alay edip bize gülünce.
1 Mart 2015 Pazar
Saat :11:00 KONYA
5.0
100% (1)
Cevap Yaz