Sarı saçların kadar güzel miydi, kalbin.
Ay gibi parıldayan yüzün kadar,
Parıldar mıydı, gülüşün,
Tertemiz ellerin kadar,
Temiz miydi, yüreğin...

Oysa tanımıyordum ben seni,
Ne de sen beni.
Sadece geçip gidiyordun gözlerimin önünden
Ben bakıyordum, bir yabancı gibi.
Evet yabancıydım, senin Aşkının yabancısı.

Seni güldüren her şey olmak isterdim,
Mesela en sevdiğin çikolata,
Yada en sevdiğin karakter.
Ama bilmiyordun sen beni,
Oysa bir yabancıydım ben, senin aklın da.

Sana bir kucak dolusu buketler almak isterdim,
Ve aldım da, gizlice yolladım odana
Sen şaşırmıştın, ben se biraz korkmuştum.
Evet bir AŞK’ı başlatandı buketler,
Yine bir AŞK’ı bitirende buketlerdi...

İçtiğin çay kadar sıcaktı benim kalbim,
Yada çektiğin her duman kadar efkarlıydı benim yüreğim,
İçtiğin bir kadeh rakı kadar sarhoştu, benim AŞK’ ım
Çünkü bendim sana o şiirleri yazan...