Ne deseler haklılar, haklılar bu çocuklar,
Onlara verdiğimiz dünya kan revan olmuş
Mecbur içeceksiniz bu şurubu çocuklar
Ateşi tutan eller başa pehlivan olmuş

Annenin gözlerine bakan gözleri mahmur,
Yüzünde, babasından sıçrayan kanlı çamur,
Bin parçaya bölünür taşa çarpınca yağmur,
Acı damlamış suyun tadı bir yavan olmuş

Mevsimler kan kırmızı, her safında yol belli…
Gelecek aptal akil insafında, yol belli…
Dünya döner güneşin etrafında, yol belli…
Zamanı koşturmaya akrep yelkovan olmuş.

Korkudan üşüdükçe titrer yürekler kışın,
Altında kalanlar var yıkılan her barışın,
Çocuklar cezasını çekiyorken yanlışın,
Anneler kör kurşuna karşı paravan olmuş.

Savaşın çocukları barışa yasaklılar,
Tetiği çektirenler görünmüyor, saklılar.
Coşari der haklılar, bu çocuklar haklılar,
İnsanlar insan değil yırtıcı hayvan olmuş.

İbrahim COŞAR