Gönlümdeki depremlerin şiddeti
blmem kaç ritlermiş
boşver güzelim geç bunları
Yürek sevince, titrermiş
sen kaç kez geçtin
hüzün tünellerinden korkuyla
kaç kez diktin gözlerini
yalnızlıklar uçurumuna
bir rüzgâr esmesinde
bir fırtınada kendinden geçip
kaç kez ağladın
gözyaşlarını içine akıtıp
ah güzelim ah
sen bilmezsin hüzzam şarkıların
kalbimde açtığı çukurları
sevgi denen o güzel sözcüğün
dilimde sabun gibi kayıp
ellerimi kesen hasret bıçağının
günde kaç kez yüreğime saplandığını
bilemezsin asla
ben yaşadım hepsini
nefesimin son gramına kadar
sen bilmezsin şu içimde
kaçıncı kezdir yıkılan dağları
sen var şarkılarını söyle
pür neşe, zevkten dört köşe
yeter bana yaşlı bir çınarın
vefâlı gölgesi
sen bilmezsin her damla gözyaşımın
kutsal bir sevdanın onuru olduğunu
gökyüzüyle konuşurdum her gece
her gece sabahlardı acıların dostluğuyla
sen bilmezsin nasıl kıvrandığımı
dört duvar arasında
çaresiz volta attığımı
bu kaçıncı kez yakışım gemileri
bu kaçıncı kez
atışım köprüleri
hayat denen o çılgın senfoni
sensizliğe akan içli ezgilerdir
sen bilmezsin arkadaş
yıldızlarla neler paylaştığımı geceleri
ben işte böyle meçhul bir Dünya’dan geliyorum
selam olsun yüreğimin cesur askerlerine
helal olsun
gözbebeklerimin onurlu gözyaşlarına
çiçekler açsa da olur açmasa da artık
öksüz sevgi sokağına taşındım bugün
sen bilmezsin güzelim
yalancı şakşakçıların
iğrenç tezahüratlarını
sen bilmezsin, o bilmez, onlar da bilmez
yoksa adam gibi bir yüreğin
günlük güneşlik bir günde
kuşlar da günaydın demek için
pencerene gelmez
sen bilmezsin,güzelim
bilmez...

Oktay ZERRİN-Bafra
15-03-2015-04.19