Bir çetin kış sözüydü,
Kar misali beyaz umutlar veren,
Her doğan güneş eritti hayellerimi,
Sineye çektim derken,
Birde ilkbaharla geldi avcuma,
Ben cılız kalmışken ayazda,
Birden yeşeriverdi düşüncelerim,
Isıtıverdi içimi her ufuk,
Her güneş.


Beklemek
Sevmiyorum aslında beklemeyi,
O hırsıs bir duygu,
Koca bir kış çaldı benden,
Şimdide yeşeren hayallerimimi acaba,
Hayretmi etsem,
Sabırmı çeksem bilemedim.

Evet sevdiğim,
Bizim hayatımız mevsimler gibi,
Üşümeden
Erinmeden bekledim,
Gonca gül ellemeden,
Öten kuş yemlemeden bekledim,
Ya sen pe/ki
Yazın beklemek bile terletir insanı,
Kurutur dili damağı,
Susuz kalan ömrümü,
Hangi yağmurlarla doyurayım,
Tabiatı sabır ile yaratan rabbim,
Ben ve sabrım
Tabiattan taşlarmıyız,
Topraklar kurutan
Çatlatan o yaz,
Bizide kurutup çatlatmayacakmı.....

Ya sabır

bir Mahkumiyet anısı bu,
Karanlığımın adı vahşi duygular,
Bir ayrılıkla başladı herşey,
Özlem darb etmişti gözlerimi,
İntikam dilimle köreltti kalbimi,
Sonrasında atak yapan kalbim,
Kurduğu her pusuda kendini yaraladı,
Ya hüzün hergün uykusuz bırakıyor,
Damarlarıma işliyordu....


Biri vardı ki sormayın geceler,
Adı aşktı sanki bir mezardı,
Ağırlığı gün geçtikçe eğiyordu omuzlarımı,
Acımasızca oyunlar oynurdu benimle,
Bir deli bir akıllı ediyordu,
Tersliyordu beynimi üstünlük sağlamıştı....


Alaca karanlığın rengsiz ve şekilsiz süvarisi gibiydi acılar,
Ne zaman gözün gelse aklıma acı kırpaşlar vuruldu sırtıma,
ah ettim.

Birde sabır vardı iyi dostum,
Umudun vekilliğini eder dururdu,
Bir gün biter bu acıların,
Aydınlık yakındır derdi dayan derdi,
Öylede oldu
özgürlüğümü,
Zorlada olsa kazanmıştım,
Tutsak eden duyguları
ben esir ettim yüreğimde
kapadım kalbe giren yolları,
Taş ettim kendimi umut gelmişti zaten,
Hergün başka birşeyler yaşattı,
Beni hayallerle tanıştırdı,
Tek taraflı sevmeyi, yalnızlığın anca böyle geçeceğini öğretti,
Sabrıda gardiyan ettim esirlere,
Olurki taş ettiğim bedenim çatlarda,
Esir duygular kaçmasın diye,
Ya sabır.....



........rojvan cihat....