Biliyor musun? En güzel benim şiirlerim ölür…


İç bahçelerin duvarlarında,
Hanımeli severken hüzün
Ayağına sürtündü,
Bir temmuzun cumartesi
Öğlendi güneşe tapan
Sıcacıktı
Kıyı kadınları vardı irili, ufaklı
Ahşap evlerin çocukları
Bir ağaç altı
Ve upuzun bir of

Dünya yaşanası…


Beni sevin diye çığlıklaşıyordu,
Annesini öldürmüş çocuklar sokağı
Kuvözlerde Tanrı gölgesi
Rebabın iniltisinde prematüre gözyaşları
Aynalarda buğusuz nefeslerin şaşkınlığı
Rahlelerde ruh avazı
Beyhude şiirlerin apaçık gözlerinde,
Bin gürültü
Ve yazgı
Ve kabullenişlerin çaresizliği


Dünya yaşanası…

Düz ayak cümlelerin tırmandığı yokuşlarda,
Ter boncuklu begonyalar
Çığırtkan bir nabız
Pervazlarda yarım sesli perdelerin,
Dört başı mamur yalnızlığı
Zamana dolanan,
Çapağı paslı pandüller
Sel kalıntısı, yel kırıntısı
Göz kararı bir umut
Ve kül
Ve Anka

Dünya yaşanası…


Suadiyemartikibinonbeş
Demir Mutlugil