Tuttum karanlıkları güneşe çektim kepenk
Nefsim, sana diyorum; behey doymayan köpek

Günahlar başaklanmış taneleri kızıllık
Sürünüyor iblisin peşinde kaç bin yıllık

Besmeleyi şerifle yırtılacak perdeler
O atlı süvariler şimdi neden yerdeler?

Avuçlar semalarda özlüyoruz sılayı
Ahiret bizim, dünya, iblislere balayı

Nefsinin götürdüğü yerdir yanıldığın yer
Emmarenin sarayı senin anıldığın yer

Ses soluk çıkmaz olur kara toprak sarınca
Tırnaklarından başlar, o çift başlı karınca

Kangren yaralarımı sökemedim leşimden
Gafletim gölgem gibi takip eder peşimden

Hey mezarcı, nedir bu üstümde ayak sesi
Cellâtlar başucumda sırtımda dayak sesi

Bin kere tövbe etmek isterdin zaman kalsa
Hesabı vereceksin her şeyin tamam olsa

Dünya denen sarayın cinlerse şayet şahı
Sen de felak nas ile dinlendir padişahı

Yaşarken insan gibi şuurla dolmak varmış
Beş vakit seccadede yatıp da solmak varmış

Her yerinden çatlamış dünya bir çömlek gibi
İlk düğmesinden başlar hayat bir gömlek gibi

Sen günahtan kaçarsan günahta senden kaçar
Ölümden korkma toprak aşkla bağrını açar

Ne çanlar ne de haçlar… Yakışmaz sana yalan
Var mıdır bu dünyada Kur’an’dan başka kalan?

Ben taçsız ne sultanlar ne firavunlar gördüm
Besmeleye sığınıp saraylarından sürdüm

Senin derdin ne bayrak, ne iman, ne de millet
Arzun ezanlar sussun, budur sendeki zillet

Zerre miskal sorulur mizanda biliyoruz
O gün için Yarabbi senden af diliyoruz

HARUN YILDIRIM