Sıyırıverirsin hayatı
İncecik bir yerinden
Kırık camlı pencereleri
Gülüşmelerin delince
Bakışlarım
Üşütmesin diye tenini
Kırmızı biber sürerim
Gözbebeklerime
"Ayol ayyaş olmuş"
Demesinler diye "Bu kadın"
Kabadayı kabadayı kalkarsın zeybeğime
Bu senin hayatın
Bu bulut bu sonbahar senin
Yüreğimden çağlayan
Senin çığlığın

Sen...
İnsanı ifrit eden
O inatçı kararsızlığından
Bu kışda yanlız geçireceksin
Biliyorum
Pencereleri yine hoh’layacak
Ve adımı yazacaksın
Biliyorum
Ve sonra
Bütün çikolataları yiyip
Kurdeşen dökeceksin
Tahayyül edip
Gülüyorum

Oysa ne kadar sıcaktı
Paylaştığımız yatak
Ve ne kadar yumuşaktı
Hiç acıtmazdı
Kollarım bedenini
Ve ayaklarımın arasında ayakların
Nasılda ısınmıştı
Zaman
Tüy gibi hafif
Uçup giderken avuçlarımızdan

Eğer sevdiğinin elleri
Sıkı sıkıya tutsun istiyorsan
Omuzlarından
Gel
Sen en iyisi
Benim içimdeki yanlız sana dön
Ben hep ordayım....