Hala aynı içsel yapısıyla yaşıyor insan
Ve koruyor geçerliliğini filozofça belirlemeler
Derken
giderilmez doyumsuzluğa inat sapkın hücumlarla başladı inkar
Bilgi halinden şikayetçi
DURUN
Sır yine sır
Beyhudedir
çıkar değil sapmalar

Deneyimlere kulak tıkadı yirmi birinci yüz yıl
Eskiden birileri aranırdı
Şimdi kendisini arıyor insan
Ve yaşam kültürünün delisi olur yenisi olmaz
Varamıyor bunalımın ötesine arayış

Doğru sevmesini öğrenince kaymaz ki göz
Bakmaz ki yanlışa inanç
Ki
akıl işi değil ömrü cicim aylarına bölmek
Aranır mı olmayan tam
Ve bilgede farklıdır kelimeler sözlük anlamından

Neyi neden ayrı tutabiliriz ki
Var mı bir nedensizlik
Anlamına vardığımızda bütünün

Zıtlaşmak adına değildir içsel farklılıklar
Bu yaşam zevkini bu yaşam oyalanmasını zırha bürüdüler
Kahrettiler yaşamayı
Biz olan hayattan bence çıkaranlar

Çağın belirlediği yaşam anlayışının
kim neresindeyse oraya tapınmakta
Sözlenemiyor söz
Kahrolası bu hipnoz
Vardığı her yerde kendisinden uzaklaşmakta insan

Bilgim ve sezgim ne istersiniz benden
Bildirmeyin kimin kim olduğunu
Beni vuran övgüleri bekleyenler var
İç döven güçsüzleştiren sonra

Hal bu ya
Anlamın ve anlatmanın ötesinde davranırsam namerdim
Usulden davranışların adamı olmam
olmadı çeker giderim
Yüce yalnızlığım ölümü bekler doru atımı benim
Aşıyorsa dünyayı hayalim boşuna mı diyeyim
Orada görüşürüz.