Biliyorum senin için hiç bir şey ifade etmiyor bu beden
Ama yinede ben olmak istemiyorum seni terk edip giden
Seni asla yüzüstü bırakmam gülüm yaradan dan korkarım
Eğer sana yanlış yapacaksam en son çare kafama bir kurşun sıkarım

Bu alemde yüzümü güldürmedin sen benim her gün boynumu büktün
Kara bir kabus oldun kışıma değil baharına yazıma çöktün
Her gün ayrı bir hançer vurdum sen bu deli gönlüme
Hiç vicdanın sızlamadımı kendi ellerinle ittin beni ölüme

Şefkatle saramadın sen bir an bu sahipsiz bedeni
Hiçe saydın seni bana yazan ve
nasip edeni
Senin yanındayken ben sensizliği yaşıyorum
Her şeyi sineye çekip sabrımın sınırlarını aşıyorum

Yüreğimde fırtınalar kopar el ele tutuşan birini görsem
İçimde bir kabus gibisin kafamı çevirip ne yana dönsem
Nedense hep karanlık sokakları önüme kararttın
Ben yokluğunla yanar iken sen hep huzurla yattın

Sensizlik kaderimse eğer düşe kalka yaşayacağım
Zannetme kafamı çevirip bir an geri bakacağım
Sensizliğe and içmişim tabuları yıkacağım
Seni bu dünyada yakamaz isem bilki ahirette yakacağım

ayhan okumuş