Bir çocukluk edip büyüdüm.
İstesem de çocuk olamıyorum artık...
Ağaçlara takılıp yırtılan uçurtmam.
Arabanın altına kaçan lastik topum.
Ezgisi tanıdık olan bir şarkının nakaratı gibi.

Akşam ezanı okuduğunda eve koşturduğum.
Akranlarımla bilyeler oynadığım.
Saklambaç oynarken saklandığım sokak;
Seni bir yerden tanıyorum der gibi.

Derse saatler kala geldiğim okul,
Sevdiğim bir ders de hocayı beklemenin verdiği heyecan,
Şiir okumak için can atan yanım.
Sesi hüzün kokan yağmur damlaları gibi.

Hayat masalımsı bir rüyaydı.
Bense her anı da somurtkan bir fotoğraf karesi
Ben çehreme gülümseme çizdikçe,
Yaşadıklarım karaladı
Silemedi bu yazgıyı yağmur.
Yanlış durak da beklemenin cezası gibi yaşadıklarım.
Bedelini hayatımla ödediğim...

Çocukluğum kanayan yanım.
Yüzüme bak ne olur.
Ben büyümeyi istemedim.
Acılardı beni olgunlaştıran.
Bir yanım hep çocuk.
Beni affet.