Hayatın çevresine çizilmiş ince çizgi
Çizginin beri yüzü karanlık mı karanlık
Kör dövüşü misali karmakarışık ezgi
Ezginin son bölümü karanlık mı karanlık

Kapılmışız dünyanın çıkar kavgalarına
Zahmetsiz kazançları sanırlar som altından
Aldanırız deryanın sahte dalgalarına
Sağlam diye bastığın kum kayıyor altından

Şüphelere düşmüşüz, herkes korku içinde
Ateşi görmemişiz duman karmaşasında
Basireti bağlanmış aydın susku içinde
Dilleri de vurdular zaman kargaşasında

İnsan mozaiğiyken güzelim Anadolu
Etnik etnik ıslandık kendi yağmurumuzda
Kayıyor elimizden rengarenk Samanyolu
Karanlığa gömüldük kendi çamurumuzda

İhanet takvimin de kendi ruhunu yaktı
Duruldu, durulacak; kirli değil bu dere
Bazen kan kırmızısı, bazen bulanık aktı
İçindeki pisliği atar geldiği yere

Coşari tozpembedir çizginin öte yüzü
Herkese eşit şartta dağıtılıyor paye
Hayalinden korkmasın insanoğlunun gözü
Hayali gerçek etmek değil mi bütün gaye

İbrahim COŞAR