"

bir bakıştı dede torun muhabbeti
belirledi kaşlar, içmeyince nimeti
aldı sözü dinle bak nededi

"
dedecim neden bana öyle baktın
üzdümmü,seni ?
evet, üzdün dedeni !
o zaman sende bana niçin kızdın?
çünkü sütünü içmedin !
tamam içeçeğim! özür dileyeceksin ama
çatmayacaksın kaşını
diyişin yokmu;
candı, ilaçtı kalbi hasta bu adama
sana alicenaplık yakışır torunum mustafa

"
gönlüme uzanır eylersin sefa
ah etmem versende türlü cefa
şifamsın vallahi kal sen orada
sana yukarı otur yok torunum mustafa

severim akıllı yaramaz bilmişliğini
unutmam buğulu gözlerimi sildiğini
bakışınla ifade edersin yaramazlığını
yok sana torunum mustafa, gönül kırgınlığı

değilsin tabi bir torunum sen emir mustafa
sana abiş diyen ahmet bilal’de var olsun daha
kıyamam size gözümün nuru gönül can parem
uzak olsun torunlarıma her türlü nusubet ve gam

"
amin dedecim
birdaha üzmeyeceğim seni
ama neolur
çikolatamı ve sütümü sen içir
yıkma o kaşını

"
der gibisin askerim, hünkarım, pehlivanım
mevla uğratmasın size; atalet,dalalet, hıyanet, aslanım

Mustafa YILMAZ (sertesenyel)
2015/ANKARA