Artık
Hatırlamamak adına
Bahaneler arıyordum

Sinemin
Elan darlığından
Biran kurtulmak için

Kemiren illet
Neler getirmiyordu ki
Aklıma tuhaflıklar adına

Bu vakitler
Mahzun gönlümde
Varlığı bulunan sevginin

Durağanlaştığını
Hissediyorum bir sızıyla
Ürpertilerden bir eser kalmaya denk

Ne etrafımda
Davete kapı aralayan kuşlar

Nede
Yüreğimin darlığından
Yılgınlığa düşen acı gerçekler

Yılgınlıkta ısrar etmenin
Hiç bir anlamı varmıydı

Zaman
Haykırmıyor mu
Aşikâr olanları

Ne kadar da
Adımlarıma hız katsam

Ne çare olacak ki
Bir şevki kalmayınca.

Serkeşliğin
Bir umudu olur mu
Vakfedecek yüreklere

Gönüller içinde
Filizlenecek güzelliklere

Yüreğimizi
Serinleten sebillerle

Vicdanımızda
Anlam bulduğumuz mazimizle

Anlıyorum ki
Nezaket benim karım değil

Hoyratlığın hasadında
Güneşin kavuran sıcağında

Umut
Arayarak büyümek

Anladım ki
Kıraçlığın izleri olarak
Nakşediyor sessizce sinelere

Bilen bilir
Zorunda kalınarak
Sabırda çare arayanları

Çaresizliği
Umut sayanları
Karanlıklarda ağlayan canları

Yalnızlığın
Gönülde yaşattığı
Müebbet olacak hazanı

Gül
Bu kadar zarifken

Bülbül
Şakımasını bilirken

Çiçekler
Kokularını salarken

Dalgalar
Sahillerde ki
Hicranı anlarken

Yapraklar
Dallar için en anlamlıyken

Sinemde
Zuhur ede gelen
Nedameti yaşıyorum