şuramda bir papatya ölüsü
yüzyıllardır ninni söyler kokusu
kan ter içinde
ovuşturup durduğum parmaklarım
uykularımda tetikçidir!
en çok bacaklarıma sıkmışlığı var
ve ıskalamışlığı beynimi defalarca!

yan gelir yatar bazı acılar koynunda
halaya durur kimileri; bir ileri, iki geri
vagon vagon yük taşır trenler
ıslah olmaz o çok hücreli hane
iflahı kesilirken ümüğünün



çift yırtmaçlıdır kimi geceler
oynak bir fahişe gibi
açılır iki yana yırtmacından derinlikler
cezbeder seni, b’akarsın!
baktıkça batarsın
battıkça ararsın geçmişini!



kayıp ilanları hükümsüzdür
gazetelerin sararmış sayfaları arasında
virandır bahçıvansız kalmış bahçeler!
ve uçurtmalar vardır gökyüzünde salınan bağımsız
çocuklarını arar dururlar
hangi çağdaydı
hangi zamanda yanmıştı onlar!?...











11:30/22.02.2015/Sev_tap