10
Yorum
13
Beğeni
0,0
Puan
2205
Okunma
ÖLÜMSÜZÜM
ne mümkün dozunu ayarlamak
içimde kopan koca bir fırtına...
düştüğünde cemre su’ya
gömdüm suskunluğumu
beş metre bezle
bir avuç toprağa
arş’a yükseldim
göbek bağını kestim yağmurların
hakkımı aldım
rahmini yırta yırta
şiirleri hapsettim güneş batımında
apoletinden astım
yokluğumu darağacına
bundan böyle
yelken açtım imkansıza
yüreğim sürgün
dilim savunmasız
mahkumum müebbete
görüş bir günsüz
yaşıyorum yalnızlığımla
ıssız bir ada’nın kara zindanında
artık
varsın peşimden
hükmetsin ya
bu fani dünya bana...
[sevgi batbay özçelik]
Şiirin sahibi
Cevap Yaz