Öyle neşeliydi ki gözünü ilk açınca,
Sonunu bilemezdi benim talihsiz gönlüm,
Sevinçten gülücükler atar yüze bakınca,
Yazgıyı silemezdi ,benim talihsiz gönlüm.


Sıcacık kucaklarda bulmuş şefkati görüp,
Hep böyle sürecekmiş sanmış masumca görüp,
Sevgiyle bağlanırmış öne kim çıksa görüp,
Yalanmış diyemezdi, benim talihsiz gönlüm.


Yürekten bağlanınca içine sığmaz olmuş,
Adeta dünyasına yeniden gelip doğmuş,
Karşılıksız sevince açan gül gibi solmuş,
Karalar giyemezdi, benim talihsiz gönlüm.


Sızlayan yarasına merhem bulunmaz gayrı,
Kalmadı kendisine tahammül zerre hayrı,
Alışacak mecburen zalim yarinden ayrı,
Göğsünü geremezdi ,benim talihsiz gönlüm.


Ne hayalleri vardı sevdayla taşıp dolan,
Parçalanır yüreği aşksız sevgisiz kalan,
İnsafsızca yok olan umut sararıp solan,
Vuslata eremezdi , benim talihsiz gönlüm.


NESRİN ÖNEM DEMİR
19 02 2015