Dışarda kar ,
içerde sensizlik
üşütür içimi …
yağan kar tanesi
arasına gizlenmiş
sevdamız
bazen , buz kütlesi olur
yüzüme çarpar
ılk bir rüzgar esintisinin
çıkmasını bekler
bazen de yüreğim .
yaşar’da her fırtınayı
yürek ,
kor ateşin sıcaklığı bile
eritmez
yürekteki buzları
bazen ,
dışarıda kar ,
içerde sensizlik
üşütürken içimi …
yağan kar tanesi
arasına gizlenmiş sevdamız
bazen de hiç sabahı
olmayan gecenin karanlığında
kayboluverir ...


Deli sevdamın çıkmaz sokağında
adresim belirsiz …
üşürde yüreğim
sensinsizlikten
bir el uzanır gibi olur
hayallerime
ağlayacak bir yer ararım
çekilirim , kuytu köşeye
ve ağlarım
sessiz , sessiz ...

Bende ki beni kaybettim
Sevdamın karanlığında
Kayboldum …
yenik düştüm duygularıma
bilemezdim ki sensizlik
bu kadar üşütecek
acıtacak içimi …
her ne söylersem
söyleyim
yüreğim seninle
çarparken devirsiz
tüm kor ateşlere
rağmen erimese de
yüreğimde ki , kar boran
yüzünde ki tebessüm
ve o iki tatlı söz
en yüce dağların
tepesine çıkartır beni
varsın , hiç erimesin
kar ve buzlar …
varsın , hep yanık dursun
yüreğimde ki
O ateş ...

19 / 02 / 2015