Yaşlı gözleriyle etrafı süzdü
İç çekti derinden , oy dedi adam
Ağlamaklı sanki dudağı büzdü
Dizlerine vurdu , vay dedi adam ...

Yaklaştım yanına sordum derdin ne
Der gibiydi sanki yürü sana ne
Israr ettim biraz söyle ne var ne
Kaldırdı başını , şey dedi adam ...

Belli ki var idi tasası derdi
Dinlerim deyince her şeyi serdi
Uzattı tut diye elini verdi
Üşümüştü belli , çay dedi adam ...

Konuşurken kalktı birden yerinden
Öyle bir oy çekti ki ta derinden
Belliydi yüzünden yoktu fer denen
Titredi kalkarken , hay dedi adam ...

Dedi bir oğlum var diğer üçü kız
Hatun da gidince kaldık yalınız
Sormadı hiç biri tok mu aç mıyız
Yok fayda kimseden , hey dedi adam ...

Kızlarım koca da aramaz oğlan
Demedim bir kere kalk şurdan ulan
Yalanmış tüm her şey boşa oyalan
Kararan dünyama , ay dedi adam ...

Olmuyor mu belli işte bak hâlim
Dedi ey evladım alimden zalim
Oturmaya ne çul ne de var kilim
Kırıldı yürekte , fay dedi adam ...

Dedim ki aç mısın ? Tok musun amca
Yok dedi evladım iç çekti anca
Dedim çektiklerin hangi inanca
Sığıyor dedim de , say dedi adam ...

Üşümüştü belli , çay dedi adam .

18 / 10 / 2018

Hüzünlerin Şair’i

T.C Orhan TAMTÜRK