Sus be kara bahtım, Sus artık.
Konuştukça dibe batıyorsun,
Anlasana!
Nasıl olsa konuşanlar olacak senin yerine
Neden dersen
Senin haline özenenler var da ondan.

Görüyorum gözlerinin pırıltısı kaybolmuş
Yüreğinde bir damla mutluluk
Kalbin tekliyor artık
Yıkılmadım demeye çalışan
Dizlerininse
Bağı çözülmüş.

İsyanını dile getirsen kim duyar seni
Varmı senden başka
Sana yar olacak,
Senin sesine bir anlık kulak verecek
Seni,
Senin sevdiğin gibi sevecek

Gülme seni anlatıyorum sana
Ağlanacak haline gülüyorsun sen
Ben ise sana bakıp
Dertten mi?
Kederden mi?
Çektiğin çileden mi?
Neden güldüğünü anlamaya çalışıyorum.

İyi de; ben anlasam sana anlatabilirmiyim?
Dört mevsim baharı yaşatabilir miyim?
Sus artık
Gülme Allah aşkına
Güldükçe yüzünde güller değil
Hıçkırığa boğulmuş hüznün açıyor.

Bedrettin ARSLAN