bebekler doğduğunda, ne zor geçer zamanlar
geceler uykusuz, yorgun, gündüzler yetersizdir.
çabucak büyüsün diye, yarınları özlersin.
bir okula gitse diye beklersin.

oysa zaman koşar adım yutmaktadır hayatı
tutamazsın takvimdeki yaprakları
tutamazsın haftaları, ayları...
bir gün dönüp baktığında arkana
nasıl geçmiş bunca zaman
hiç anlamadım dersin.
aslında çabuk gelsin diye beklediğimiz günler
gitmiştir ömrümüzden
almıştır hayatı bizden...

yaşarsın , yaşarsın, yaşamaya doymadan,
hep bir şeyler beklersin hayattan.
takvimler değişir, beklenenler değişir
ama değişse de yıllar, gelse de beklenenler
zaman zaman kapını çalsa mutluluklar.
herkesin hayatında
değişmeyen şeyler var

acılar, mutsuzluklar, sorunlar...

hayat, bir ayakta kalma savaşıdır aslında
çalışmak, direnmek,
sabırla, inançla ve azimle
yola devam etmektir.
acılarla güçlenmektir yaşamak.

en zor olanı da yavrum,
insanları anlamak
anlamak ve onlara kendini anlatabilmek..
anlaşılabilmektir en zor olanı...
sana dileğim yavrum,
çevrendeki insanlar, seni hep anlasınlar
kalbini kırmasınlar.
dilerim ki bebeğim, kalbin hep sevgi dolsun
bütün özlediklerin
yanıbaşında olsun.
insanı, hayvanı,çiçeği sev
gökyüzünü, yagmuru, güneşi
gece yıldızları , mehtabı sev.
çünkü sevebildiğince insansın.
sevebildiğince mutlu ve ayaktasın.

sana dileğim yavrum
aradığın herşeyi hep yanıbaşında bul
sevgi , şefkat bilgi dol
ve ömrünce hep mutlu ol.
Sevil Ağtaş