Yaşanacak güzel günler, var daha,
Kaderime darılıp, küsme gönül.
Yarın, ne yüzle çıkarız Allah’ a,
Kin tutup orta yere kusma gönül.

Yok belki özün felekle arası,
Her sıkıntının bulunur çaresi,
Elbet mutluluğun gelir sırası,
Yitirip umudunu kesme gönül.

Yar yoluna serdiğim güllerimi,
Serenat ettiğim nağmelerimi,
Kurduğum toz pembe hayallerimi,
Götürüp kaf dağına asma gönül.

Sevda ile yüreklerde nüksettim,
Avazımı bülbüllere bahşettim,
Mutluluğu bulutlara nakşettim,
Bak hele, şu çizdiğim resme gönül.

Doğru yolu bulup yanlız yürürüm,
Geç veyahut güç vuslata varırım,
Sır verme dönüp bakma yalvarırım,
Darıldıp kırıldığım isme gönül.

Heyecana ne hacet kalp sıkışır,
Sakin göle çağlayanlar akışır,
Hiddet yok sana vakurluk yakışır,
Deli boran misali esme gönül.

Kaybettiğim baharımı görmeden,
Kabe yolunda dizleri yormadan,
Hace-rül esvete yüzü sürmeden,
Beni kara toprağa basma gönül.

Fatih Coşgun