Tek gerçeğiymiş masalların
bir varmış, bir yokmuş…
Bir varmışla bir yokmuş arasında kalan,
ne varsa bir gün yalan olurmuş.
Belki de bu yüzden gerçek aşklar
bir yokmuş da bile; hep bir varmış gibi, bir olurmuş.
Avuçlarıma, avuçlarından bıraktığın bir gülle
yüreğinde yüreğime bir olmuş.
Güllerin rengi; yüreğin kadar renkli. Sen,
kokusu; avuçlarında ki mutlulukmuş…
Bir gül, bir yürekte
bir yokmuşa bile solmadan
böyle masal olurmuş.
Bir yürek kendi rengini unutup
etekleri gibi derinliklerini toplayıp,
bir yürekteki tüm renklere bu yüzden koştururmuş.
Aşk bir yüreğe masal gibi dokunurmuş
ve yürek, bir masala ömür boyu da uyurmuş.
Bu yüzden;
bende adın Gül Prensi olmuş.
Aşkın inandığım tek masal,
Gül Prensi, inandığım tek kahraman.
Saatler sende kalıpta
bir yokmuşluğuna; hep bir varmış,hiç yokmuş…
Gülay Gençer