sevdayı sorduğum bir yol buldu da
sen de deliliğe vur diyemedi
gece olsun gündüz olsun oldu da
gidene gelene dur diyemedi

sevda dedi düştü kalem eline
düştü kirpiğinden bahtın yeline
koyup yüreğini sazın teline
önce bam telini bur diyemedi

işte dedi ellerini açtı da
boşluğa tutunup vardan kaçtı da
ermez dedi akıl candan geçti de
nasipmiş aşılmaz sur diyemedi

sıktı yumruğunu geriye döndü
tuttu öfkesini kendini yendi
sessiz çığlığının sesi dinlendi
bu sükut adama kor diyemedi

evet dedi yaşayan bu sevdada
vara yoğa edilen her vedada
yalnızlıktan öte ferden ferdada
istersen en başa sar diyemedi

dedi yanımdaydı yanı başımda
şimdi yok diyemem işte karşımda
cehennem dibimde cennet arşımda
bu yarada huzur var diyemedi

öğretti sevenin rengiymiş sevda
ezelden vurulmuş söze pranga
azrailin bile ürktüğü kavga
dünyevi bir nefes yar diyemedi