Neden böyle oldun gönül
Bir duygusuz taş gibisin
Ne tadın var ne de tuzun
Zehir dolu aş gibisin

Bu can böyle durmaz tende
O cananı görmeyende
Ele bakma kusur sende
Bir tabansız iş gibisin

Beni dertten derde saldın
Neyim var neyim yok aldın
Şimdi de başıma kaldın
Didemdeki yaş gibisin

Erim erim eriyesin
Sürüm sürüm sürünesin
Çürüm çürüm çürüyesin
Sanki kokmuş leş gibisin

Çok zulmedip yordun beni
Ateş ile kardın beni
Bir dal gibi kırdın beni
Bağ bahçemde kış gibisin

Boynum bükük gözüm yaşta
Dertli oldum genci yaşta
Bir köşede kaldım işte
Her derdime baş gibisin

Sonunda değdin asaba
Uymuyorsun bir hesaba
Ne köy oldun ne kasaba
Ne söylesem boş gibisin

Hiç gün göstermedin bana
Çok sitemim vardır sana
Bir telaştır düştü cana
Kuru yerde yaş gibisin

Nedir ettiğin bu zulüm
Soldu gitti gonca gülüm
Çıkar gelir bir gün ölüm
Bir yuvasız kuş gibisin

Sendedir bunun günahı
Hep üstüne kalır ahı
Ne çok ağlattın Emrah’ı
Şu halimden hoş gibisin


9 Nisan 2012-Pazartesi