kurulmuştu güzel bir masa
sordular neden içersin diye sarhoşa
sevdim eller aldı dedi gitti boşa
sevdalıydı bırakın içsin dokunmayın sarhoşa

kadehlerde buluyordu kaybettiği sevgisini
kabul edemiyordu aşk yenilgisini
boşaldıkça kadeh doldurdu bir yenisini
sevdalıydı bırakın içsin dokunmayın sarhoşa

bir daha bir daha boşaldı kadehler
bitkin halde düşmüştü yere sevgi dolu yürekler
uyuşmuştu sevgi diye bağıran yürekler
sevdalıydı bırakın içsin dokunmayın sarhoşa

yıkılmıştı büsbütün üzüntü ve kederden
kaybetmişti sevdiğini bir şey gelmezdi elden
perişandı ,gülsüz bahçe de öten bülbül den
sevdalıydı bırakın içsin dokunmayın sarhoşa

cıktı perma perişan yolA
sallanıyordu durmadan sağa sola
acıdı yapıştı biri kola
sevdalıydı bırakın içsin dokunmayın sarhoşa

yorulmuştu sevdalı ayakları bir an durdu
kaldırdı kendini yerlere vurdu
seviyorum diye bağırdı durdu
sevdalıydı bırakın içsin dokunmayın sarhoşa

görünce üzüldüm sevda diye bağıran sarhoşa
aynı dert ben dede var kurdum bir masa
sarıldım ağladım ben sarhoşa
sevdalıydı bırakın içsin dokunmayın sarhoşa

sevenlerin kaderi hep böylemi olacak
kabristanı mız meyhane kadehler yuva ömür dolacak
sevdiğini kaybetmiş seven gönül solacak
sevdalıydı bırakın içsin,dokunmayın sarhoşa
sivaslım 12.11.1986