1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1072
Okunma
Bir gün ansızın açıveren,
Sapsarı bir dağ çiçeğine,
Bir yudum yağmur olup da,
Hayat vermenin tadına,
Vardığım oldu mu bilemiyorum.
’Sararıp solmayın’ diye,
Dağ çiçeklerine seslenirken,
Onlar solmasın diye,
Onlar hep yaşasın diye
Bir şeyler yaptım mı bilemiyorum.
Yalnız ca sulamak,
Yalnız ca güneş.
Uzaklardan bir göz atış,
Ya da bir sesleniş,
Yeter mi acaba bilemiyorum.
Dağ çiçeklerini yaşatmak için,
Yağmur,....güneş,...toprak.....
Ama hepsinden de önce,
Sadece sevgi lazımmış meğer
Artık bunu çok iyi biliyorum.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz