1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1647
Okunma
Ne ister yâr, yanayım mı?
Neden aşkı verdi gönlüm?
Yara olup kanayım mı?
De; kim kimi vurdu gönlüm!
Senin sevdiğin bahardı,
Kış bildiğin hâlde ardı,
Her işin bir vakti vardı,
Ne hayır ne şerdi gönlüm!
Söyle bu neyin çilesi,
Yâr sevesi-sevilesi,
Can feda derdin böylesi,
Dert Canan’ın derdi gönlüm.
Seni mekân eylemişken,
Sevdiğini söylemişken,
O, Gül idi, sense diken,
Ta Elest’te sordu gönlüm!
Sevdin gübresiz gülleri,
Neden yalnız güzelleri?
Döküldükçe gazelleri,
Seni hüzün sardı gönlüm!
Her işin içinde iş var,
Her cana gönlünce aş var,
Âlemde uyku var-düş var,
Uyananlar erdi gönlüm!
Neden ağlıyorsun şimdi,
Canın yakan Sevdiğindi,
Ah/senden esfele indi,
HâLimce düş gördü gönlüm…
HâLimce…
11.02.2015 – 12:20
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz