Küçük bir kaçamak yapıp, 
Seni hüzünlerle aldattım bugün, affet
Kahvenin her tonuna tükürürken ilk kez yüzüm kızarmadı 
Çünkü kirliydi sevdanın adı
İnadı tutarken somurtkanlığımın






Bugün, 
Aşkın büyük bir yalandan ibaret olduğunu 
Öğrenerek baktım gökyüzüne
Bulutların boyun bükmesi bile hafifletmezken öfkelerimi
Yağmurun ağlamasını nerden bilecektin
Sen, 
Mutlulukla oynaştığın sıra düştün göğüs cebimden






Kahretsin, 
Minyon tipli göz yaşlarından etkilenerek 
Sevmişim seni
Rüzgarın her yalpalayışından sarhoş olan 
Serçeler öptü yüreğimden
Yalnızlık bir tutam siyah kokudan ibaret olmalıydı oysa
Hissetmemeliydi, 
Parmak uçlarım acıların en can alıcı ürkekliğini
Sen bilemezsin, 
Mevsimine küs göçmen kuşlarını
Doyasıya bakamazsın
Ki bir intihar uçuşuna kanat çırpmaktalar hep






Küçük bir kaçamak yapıp, 
Seni hüzünlerle aldattım bugün, affet
Sensizliği öldürmeye hiç elim varmadı






Nisan yağmurlarının manalı tebessümünden utanırken 
Kızdım kendi kendime
Kendi taburesini tekmeleyen gri bulutlar gibiydim
Gözlerim kirli bakışlarını ayaza çekti sen görmeden
Ne denli yakışır soğuk bir kefene saçlarımın beyazlığı ?
Ve ne denli çabuk öldürür sana olan hasretimi umursamazlığın ?










Küçük bir kaçamak yapıp, 
Seni hüzünlerle aldattım bugün, affet
Halbuki, 
Tenezzül edip bir kaç kırık tebessüm bile yüreğimi hiç sarmadı









Son bakışım sana kaç asır öncesiydi, unuttum
......


Uytun .......