Baş dara düşer de artık
Düz yol yokuş gelir yorgun tene
Yani ıssız kıyılarda
Yörep dağlar yeşilden mora döner yamacımda
Gün batımı
Boğulur gecenin zindan karasında
Bense elasında kaldım
Yani sürgünüm uzaklar uzağında
El arasında .
Bir gün daha biter
Yine geceyi bekler boran..
Bir de kara yel, deli poyraz..
Ayaz vurur dallarımı

En çok ben üşürüm
Kimsiz kimsesiz
Duldasız ve üryan
En çok ben yanarım
Işığa aşık pervane gibi
İçin için..
Ve parça parçadır can
Can baş feda gülüşüne
Can baş üstüne zindan ferman
Bir bana olaydı gülüşleri
Hiç olmazsa..

En çok ben fuzuliyim
Fazla ve pahasız
Yani sığıntı elasında
Baş belası

Daha bal olmaz bu acı
Dinmez sızı,
Yaram sancır da
Ve devran
Ve felek bir daha çarpar silleyi
Bir daha gösterir acılı gerçeği
Kırılsan da
Kim duya kim bile

Bir bana olaydı gülüşleri
Can veren, can alan
Yeterdi..