Islanmamak için şemsiye açtın mı hiç üstüne?


eşiğinde durup yanımda olmak isteyenleri düşündüm
dilinin paslı yanıyla bahaneler üretti tuzun
ne severdim tuzunu banmayı dudaklarıma

denizim
köpüğüm
tuzum

güneş doğmakta bak üstüne doğru
sabahlığını giy süzül yine karşımda
bugün de yakışmış maviler sana

ama öyle yakıcı
ama öyle hırçın
ki dalgaların
içinde eridiğim cam kuşları bile sevinçli



eşiğinde durdum
ayaklarımda kum taneleri
seni seviyorum

ölüm anında hasreti bin kez öldürenler kadar
anlamsız geliyor sırtındaki gemiler
içimin buz
dağları kopuyor bir bir


hayatımıza girenler
hayatımızdan çıkanlar
bazen şampanya rengi bir ayrılığı süslemek isteyip
adını unuturuz ya ilişkilerin

işte
herkesin bir denizi olur
bırak yaşamayı
boğulmak bile isteyeceği maviliğinde
bir deniz

sen
bir adamın sırtından seyre daldığım sonsuzluğum
üstüne uzanıp ıslanıp ıslanıp batmak vardı derinliğine
kayıklar gibi salına salına.