kanına uygun bir kandaş yoluna düştü yoldaşın
ekmeğin aşın hatırı sorulmaz ya
göz de yaşla kaşta kirpik hiç boş durmaz ya
eştikçe içimi istediğim soruyu buldu sevdam o anda
olamaz olmaz demeyin sakın ha
yoksa ağadan züğürt çıkar mı bu hayatta

gündüz gözü ile bakmadıkça o yüreklere
güneşin ve ayın ne hükmü olur karanlıkta yüzen gecelere
sofranın bile tatlanması için baldan tatlı diller gerekirken
akan kan bile damar da canın hükmü gereği gezerken
cananın bir tel saçına bile dünyayı yakıp yıkarken
özüne verilenler için bir şükür bile geçmez yürekten
ağzın mı diline uymaz dil mi ağza ait değil
iç kalıbın dış kalıba büyük gelince
işte o anda görülür
Hanya da
Konya da

dağına göre kış
kuruya göre yaş
niyet hükmünde geçer niyaz
gözde ki yaşla
ihlasın değerince el nakış işlerken
yüreğin yanışı denli görkemi olur sevgiye bağlanışlar
isteminin ihlas gücü kadar akar
gönül neyle hasbıhal olursa onunla parlarken
Hakk’a yalvarışın göz pınarlarına bakar


hakkın uğrun da köle olmadıkça beynamaz
derdinin derman bulunamaz
kadir kıymet bilmekle gönül ancak yücelir
hep hak izinden gidenler mutlaka kazanır
bahçe gül ile donanırken dallar çekmez olur bülbülleri
tüm çiçekler şükre secde yaparken dilsiz ve düşüncesizken
bir beyin bile algılayamıyor zamane vurdum duymazlığını
dilde şarkı-türkün ile giyerken ye kürkünü
gönül dönmez şükrün yönüne dil takılı kalır habisliğe
çırpın ki kurtulasın bulaşınca pisliğe


oysa her derde derman gönüllere ferman olan durur seyirde
sevgin anlayıp da yön bulana dek
tabi vakit kalırsa gerçeklere fani sevdandan
istemler bir uyansa uykudan
o anda göz kamaşır her an
hiçbir şeyi esirgemez ki o uğruna kurban
yüreğinde ki nefes kulağında ki de o ses,
yürekte ki nefes kalpte ki kan vücudu baki kılan her bir hücrenle
çize bilirsen özlenen resmini o irdeler
yaşamana güzellikler gelir hüküm verenle
pür-i pak elle yüz yıkanırken o yüzün mutluluğu ahret’i müjdeler…




(06.02.2015) AZAP…