Her yanını kaplamışken koyu bir karanlık,
Bir el uzanır, açar aydınlığın penceresini.
Gözlerin kamaşır bakamazsın birden gün ışığına,
Korkarsın, şüphe edersin .
Aydınlık mıdır gördüğün?
Yoksa aydınlık penceredeki yansıman mıdır?
Serçeler toplanmıştır aydınlık pencerede
Bir sarkıyı cıldaşırlar ,özlediğin ama unuttuğun
Hatırlarsın birden sözlerini.
Sende söylersin serçelerin şarkısını.
Söyledikçe şarkıyı ,çiçekler açar rengarenk
Ağaçlar yeşiller giyer, rüzgar ıslık çalar keyifle.
Saçların savrulur, gülümseyerek...
Tutarsın sana uzanan aydınlık eli,
Sımsıcak bir rüya sarar her yanını.
Sevgi akar içindeki karanlığa...
Tüm sırlarını düğümlerini çözer bir bir
Akıtır içinde biriktirtiğin irini
Sakladığın sevgini...
Aydınlık pencere sonuna kadar açılır, diğer eliyle tutar seni.
Verirsin,korkusuzca bu defa elini .
İşte o zaman belirir karşında dostunun aydınlık yüzü
Akarsın bir yağmur damlası gibi aydınlık olursun
Yağarsın dostluğun topraklarına....