hiç merak etmiyorum
yokluğum da
en çok kim hatırlayacak
kim okuyacak şiirlerimi
aydınlık günler de
kimin yüreğini sızlatacak
yaşanmış duygularım

mehtapsız umarsız
yıldızsız bungun geceler de
benim için dualar dilinde
hüzne ya da sevince
kimi taşıyabilecek
yaşadığım anılarım

ufka bakınca
tarumar bulutlar da
kim hayal edecek yüzümü
iki mavi de inen kalkan
serseri martıyı görünce
kim benzetecek beni ona

kayalarda patlayan deli dalgaların
sesi arasında kim duyacak sesimi
kim göğsüne basacak artık
yarısı yırtık resmimi

“rüyalar gerçek olsa”şarkısının
nağmeleri taş plaktan yayılınca
kimin boğazı düğümlenecek

sararmış sayfalı şiir defterlerimi
kim saklayacak hazine misali
sayfaların arasındaki
kuru çiçeklerin anılarını
kim bilecek
temel fıkrası duyduğunda
buğulu gözlerle kim gülümseyecek

elbette sen bahar dalım elbette sen
elbette sen
elbette sen