18
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1724
Okunma
gel-git zamanlar
açım açıktayım
dört duvar arası volta
sensizliğe öfkem
bu yüzden aynalara dönmem yüzümü
beklemek boşuna
ne desem sürüklüyor rüzgar
yollar alıkoymazken gitmeleri
yüreğe hançer her söz
yazılırken yokluğun güncesine
sustur dilimi
kaç çığlığı yakıp örterken üstüme
duymadın
şimdi düğüm düğüm boğazımda bu kent
yitirdim nefesimi
ağlattım içimdeki çocuğu
yüreğime her sarılışımda...
oysa kimse yoktu...
16/02/2008