Ey aşkın lügatinden anlamayan sevgili
Bu sana son şiirim, lütfen bir zahmet oku!
Yorum yapmayacağım sorunlarla ilgili
Yayı çoktan germiştin, çıktı ayrılık oku!...

Vebalini yükleme şu kaderi yazana
Felek ne eylesin ki niyetini bozana
Sığdıramadın beni o ipekten kozana(!)
Duymak istemeyene kar etmez sözün çoku!

Ben yalanla riyayla hiç kapını çalmadım
Sevgi adına sana verdim geri almadım
O hasis yüreğinin lütfuna da kalmadım
Nümayişle kandırmak zor olur gözü toku!

Boşa gitmez elbette aşka verilen emek
Lakin elimde değil içim içimi yemek
Gözyaşımı gizleyip öyle zor gülümsemek
Demesi dile kolay hayatı baştan doku!...

Biliyorum kalbinden daha çok kervan geçer
Bu yorgun seyyareden gün geçer devran geçer
Sensizlik semptomlarım olur ya bir an geçer
Belki de atlatırım yaşadığım bu şoku!..

Birazdan gideceğim bilet için gişeye
Anılara saygımdan dokunmadım bir şeye
Bir gül bırakıyorum senin için köşeye
Bendeyse hep kalacak sana ait o koku!...

Matem ıssızlığıyla mamurken gönül hanem
Artık ayakta kalmak, yaşamak zor bir tanem
Belki de son bulacak hayat denen efsanem
Bir gün anlayacaksın nasılmış Aşk’ın yoku!...
...........
Bulem hatun, 4/2/2015, Antalya