Kurduğumuz hayallerimiz olur gerçekleşmeyen, ama bizler hep onları bir gün gerçekleşecekmiş gibi her gün yeniden düşünüp, her gece yeniden görme düşüncesiyle yatarız yastığımıza.. Zaman gelir geçer, günlere vurur saatler ve yine yıllara taşınır aylar, ama biz yine aynı hayalin riyasında uyanırız her sabah ve sabırsızlıkla gece olmasını bekleriz.

Bazen de öyle bir an gelir ki başımıza, kalbimiz o derinliğinden çıkmışçasına zıplar ellerimize, işte o an, Hayallerimizin KIRILDIĞI son noktadır. Yalızlık başlar, bir başına olmanın üzüntüsüyle yaşasak da yine de kurtulamayız o düşlerin esintisinden, her ne kadar kırılsa da, her ne kadar zor olsa da yine her gece gerçekleşmeyen umutların rüyasına yatarız bu defa..

Mavi düşlerinizin ellerinizden uçuşunu izlemek gibi bir şey aslında karanlık geceler.. İzler ve doymadan aynı geceye heves edersiniz.. Nereye kadar mı, Hiç Bitmez ki.. siz söyleyin düne kadar..o söylesin yarına kadar.. Ama hayat der ki.. ÖLÜME KADAR...

Bu anlamlı eserinizi gönülden kutlarım, Öyle güzel anlatılmış ki ve yine öyle güzel bir konu seçmişsiniz ki bir iki cümle yazmadan duramadım..
Kaleminiz daimi olsun ve nice böyle güzel eserlere demek üzere...

Saygılarımla..


Mawish

Mutluluk kapınızı çalar bir gün...Kalemin daim olsun ŞAİRE DOST..
Selam ve Saygımla...