Bu gün doğmuştu
Yarım asır öncesi
Ellerinde büyüdü sevgilerden çiçekler
Yalınayak yürüyen çocuğun üşümüşlüğü gibiydi sevmeleri
Ve
Kuytularda gizlediği büyük bir aşk vardı yüreğinde


Bu gün açmıştı
Her bakışta çağlayan okyanus misali
Sevgi renginde ki gözlerini


Sönmedi yağmurlarda bile alnında ki yıldızı
Hüzünler demlenirken karanlık gecelerde
Umuda el atardı yarı ağlamaklı gülüşleriyle
Şimal yıldızıydı yol gösteren çok uzaklardan


Bu gün değmişti memleket türküleri kulağına
Yürek sızlatan havalarında
Bazen semahlar dönülürdü etrafında ilahi nidalarla
Sonra yapayalnızdı mahşeri kalabalıkta


Yanardağ misali yanan bir yürek sığmazken kafesine
Gözlerden derinlere şimşekler çakardı bulutlu bakışlarda
Çok sevmişti!
Ama dil suskun
Dil ant içmişti tek kelime etmemeye
Dil mahkûm
Yaşamaya susayan dudaklar arasında…





Ahmet Moran