Ha Millî, ha dinî, bayram…
Ne fark eder benim için.
Kültürden önce parayı gördüm ben…
Dünya tadından dörde yarılsa…
Tadacak bozulmamış dil yok ki bende…
Tüm güzellikler çevremi sarsa…
Güzeli görecek göz kördür bende…
Hep iyi şeyler duyulsa, konuşulsa…
Benim kulaklarım kapalı olunca…
Ne fark eder, ummana nadide kokular dolsa…
Kötü kokularla tıkanmış burun bende.
Toplulukta patlıcan oyar gibi temizlesem de…
Ağa, paşa olsam ne olacak, insan olmadım ki…
Günde beş vakit okunan ezana, uzağım…
Ayaklarım gitmez, çünkü onlar iyiye gitmezler…
Yetimi okşamam, Allah versin derim…
Evlatlarıma sevgi göstermedim ki torunları…
Yemeğimi çocuksuz ve hanımsız yerim…
Bol keseden atmaya gelince, mangalda kül…
Gören insan sanır beni, az sonra bilirler boş…
Koskos atsam da cahilliğimden..
Karıncalar bile güler geçer bana…
Çeyrek asır aynı elbiseyi yakasının kiriyle…
Çünkü dalkavuğun biriyim ben…
Benden olanda tabii ki benim gibi olacak…
Şimdiye kadar elmanın dibine armut düşmedi…

01/01/2007