Sen rüyadayken belki de,
Ya da boğuşurken uykusuzlukla
Ya da ne bileyim hayal kurarken
Ben sana cümleler türettim
Seninle beraber üşüdüm
Islandım en beklenmedik yağmurlarda,
Ülkenin en sıcak şehrinde
Seninle ısındım ben.

En demli çaylarımı senin yanında içtim,
En güzel yolculuklarım sana oldu
Hiç eksiltmedin hayatımdan,
Hep verdin, hep büyüdüm seninle
Huysuzdum biliyorum, şımarıktım da,
Çoğu zaman da kızgın
Tek dokunuşunla sustum
Tek kelimenle yeni doğmuş bebek gibi tertemiz.

Ölümden korkuyor ya insanlar
Ne komik değil mi?
Seni tanımamış biri yaşasa ne fark eder ki?
Seni tanımasaydım ben ve bunun üstüne
Bir otuz sene daha yaşasaydım
Saçlarının rengini bilmeden,
Gülüşünde dünyalar kurmadan
Ne fark ederdi ki yaşasam?
Hani yaşam olmazdı ki
Bir şekilde yaşayamam ben
Sen şeklinde yaşarım sadece.

Sami Arlan..